Moje doświadczenia (od około 1980 roku) i praktyka pszczelarska wykazały, że samo tylko ustawienie uli z pszczołami w odpowiednie miejsca na pasieczysku, nad brzegami tzw. podziemnych "żył wodnych" - w strefie ich "obrzeżnego" promieniowania - daje pszczelarzowi m.in. zbiory miodu o ok. 30% większe (przeciętna z wielolecia), głównie z wczesnych pożytków oraz inne korzyści.
Dlatego uważam, że warto aby pszczelarze korzystali z takiej możliwości.
Więcej informacji czytelnik znajdzie w artykule autora pt. "Znaczenie dla pszczelarstwa promieniowania żył wodnych", opublikowanego w miesięczniku "PSZCZELARSTWO", w numerach: 11/1998r. (str.22), 12/1998r. (str.21) oraz w 1/1999r. (str.21).
Co to jest żyła wodna?
Tzw. żyła wodna jest to podziemna strefa bardzo powolnego przepływu wody, wewnątrz liniowego "kanału" gruboziarnistego piasku lub żwiru (samodzielnego wewnątrz pokładów nieprzepuszczalnych np. glin lub iłów, albo jako część - w otoczeniu - warstwy wodonośnej słabo przepuszczalnego materiału, np. drobnoziarnistego piasku).
W rezultacie różnicy poziomów lustra podziemnej wody na pewnym odcinku, następuje bardzo powolny przepływ (filtracja) wody poprzez piasek w porach (kanalikach) większych od 0,5 mm - w ruchu laminarnym (warstwowym) - przez co wzbudza się tam specyficzne promieniowanie.
Promieniowanie to, powstające w wyniku powolnego przesączania się poprzez piasek podziemnej wody, jest wykrywane ("odbierane") przez różdżkarzy ponad powierzchnią ziemi, co umożliwia im umiejscawianie tych żył wodnych.
Jako różdżkarz ustaliłem, że promieniowanie żył wodnych nie jest jednorodne na całej szerokości, lecz na obu obrzeżach żył wodnych (z obu zewnętrznych stron) istnieją wąskie, liniowe pasma ("ściany") pionowego promieniowania (o grubości przeciętnie od 14 cm. do 35 cm.), o innych właściwościach - o szczególnym oddziaływaniu.
Nazwałem je "obrzeżne" promieniowanie żył wodnych.
Pszczoły instynktownie zawsze starają się przebywać i żyć w tym promieniowaniu.
Tylko "obrzeżne" promieniowanie żył wodnych jest ważne dla pszczół !!!
Odkryłem, że rojące się z uli pszczoły, wiążą się w pobliżu w grona rojowe w różnych miejscach (np. na gałęzi drzewa), ale znajdujących się ZAWSZE w strefie obrzeżnego, pionowego promieniowanie żył wodnych.
Zbadałem, że roje poszukujące nowego mieszkania osiedlają się samodzielnie również tylko w miejscach (np. w pustym ulu, dziupli, w pustkach w murze itp.), znajdujących się w strefach promieniowania nad brzegami podziemnej żyły wodnej.
Moja wieloletnia praktyka pszczelarska wykazała, że w ulach stojących w strefie obrzeżnego promieniowania podziemnych żył wodnych, pszczoły mają m.in.: bardziej dynamiczny wiosenny rozwój, wykazują większą żywotność i pracowitość, są bardziej odporne na choroby i warozę, oraz dają większe zbiory miodu.
Wynika z tego, że promieniowanie to ma korzystny wpływ na pszczoły, których organizmy wtedy lepiej (optymalnie) funkcjonują.
Ustawiajmy ule w rzędach, na brzegach żył wodnych, w ich "obrzeżnym" promieniowaniu !!!
O autorze:
Jestem mistrzem pszczelarskim od 1979 roku i mam pasiekę.
Różdżkarstwem (radiestezją) interesuję się od ok. 1977 roku.
Występowałem czynnie na konferencjach radiestezyjnych, gdzie prezentowałem moje odkrycia.
Posiadam również publikacje.
Uwagi można zgłaszać do autora:
Jacek Szymański,
61-649 POZNAŃ, Os. Zwycięstwa 21 m.121
lub Email: jacek_szymanski1@onet.pl